PIĘĆ WARUNKÓW ZYSKANIA ODPUSTU ZUPEŁNEGO

Odpust zupełny może zyskać osoba ochrzczona, będąca w jedności z Kościołem spełniając pięć warunków podanych przez Kościół. Żeby zyskać odpust zupełny muszą być spełnione wszystkie pięć warunków. Kolejność spełnienia tych warunków nie jest ważna. Najważniejsze jest by przez cały ten czas, (dzień) być w stanie łaski uświęcającej.

1. Stan łaski uświęcającej.
   Spowiedź św. sakramentalna; jedna spowiedź wystarczy dla uzyskania kilku czy nawet kilkunastu odpustów, warunkiem jest by zawsze, za każdym razem być w stanie łaski uświęcającej.
2. Wolność od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu nawet powszedniego.
   Chodzi tutaj o radykalne zerwanie z jakąkolwiek sposobnością, o której wiemy, że może prowadzić nas do grzechu, nawet lekkiego; odrzucenie przywiązania do naszych słabości, złych skłonności, nałogów itp.
3. Komunia św. – warunkiem jest przystąpienie tego dnia do Komunii św.
4. Dzieło odpustowe, czyn odpustowy.
5. Modlitwa w intencjach Ojca św.
   Wystarczy tutaj odmówić modlitwę „Ojcze nasz i Zdrowaś Mario” lub jakąkolwiek inną modlitwę w tych intencjach.

ODPUST ZUPEŁNY – DZIEŁA

Dzieła obdarzone odpustem zupełnym.

1. Adoracja Najświętszego Sakramentu trwająca przynajmniej pół godziny.
2. Pobożne przyjęcie Błogosławieństwa Papieskiego udzielanego Miastu i Światu (możesz go wysłuchać choćby tylko przez radio).
3. Nawiedzenie cmentarza w dniach od 1 do 8 listopada połączone z modlitwą za zmarłych
   • choćby tylko w myśli za zmarłych (odpust ten może być ofiarowany tylko za dusze w czyśćcu cierpiące);
   • w pozostałe dni roku – odpust cząstkowy.
4. Pobożny udział w obrzędzie liturgicznym w Wielki Piątek i ucałowanie krzyża.
5. Udział w ćwiczeniach duchowych trwających przynajmniej przez trzy dni.
6. Publiczne odmówienie Aktu Wynagrodzenia w uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego.
7. Publiczne odmówienie Aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi w uroczystość Chrystusa Króla.
8. W uroczystość św. Apostołów Piotra i Pawła, każdy kto pobożnie używa przedmiotu religijnego (krzyża, różańca, szkaplerzna, medalika) poświęconego przez Papieża lub Biskupa i w tym dniu odmówi Wyznanie Wiary.
9. Wysłuchanie w czasie misji kilku kazań i udział w uroczystym ich zakończeniu.
10. Przystąpienie po raz pierwszy do Komunii św. lub udział w takiej pobożnej ceremonii.
11. Odprawienie pierwszej Mszy św. lub pobożne uczestnictwo w niej.
12. Odmówienie różańca w kościele, w rodzinie, we wspólnocie zakonnej (należy odmówić przynajmniej jedną część, jednakże pięć dziesiątek w sposób ciągły, z modlitwą ustną należy połączyć pobożne rozważanie tajemnic, w publicznym odmawianiu tajemnice winne być zapowiadane zgodnie z zatwierdzoną miejscową praktyką, w odmawianiu prywatnym wystarczy, że wierny łączy z modlitwą ustną rozważanie tajemnic).
13. Odnowienie przez kapłana w 25 -, 50 -, 60 – lecie święceń kapłańskich postanowienia wiernego wypełniania obowiązków swojego powołania, uczestniczenie w Mszy św. jubileuszowej.
14. Czytanie i rozważanie Pisma św. z szacunkiem należnym słowu Bożemu, przynajmniej przez pół godziny.
15. Nawiedzenie kościoła, w którym trwa Synod diecezjalny i odmówienie tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”.
16. Odmówienie w sposób uroczysty hymnu „Przed tak wielkim Sakramentem” w Wielki Czwartek.
17. Odmówienie w sposób uroczysty hymnu „Przed tak wielkim Sakramentem” w uroczystość Bożego Ciała.
18. Publiczne odmówienie hymnu: „Ciebie Boże wielbimy” w ostatnim dniu roku.
19. Publiczne odmówienie hymnu „Przybądź Duchu Stworzycielu” w Nowy Rok i w Zesłanie Ducha Świętego.
20. Pobożne odprawienie Drogi Krzyżowej (przed stacjami prawnie irygowanymi, połączone z rozważaniem Męki i Śmierci Chrystusa i przechodzeniem od stacji do stacji; w publicznym odprawianiu wystarczy przechodzenie prowadzącego).
21. Pobożne nawiedzenie kościoła w święto tytułu i dnia 2 sierpnia (odpust Porcjunkuli) i odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”.
22. Pobożne nawiedzenie kościoła lub ołtarza w dniu jego konsekracji i odmówienie „Ojcze Nasz” i „Wierzę w Boga”.
23. Pobożne nawiedzenie kościoła w Dniu Zadusznym i odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga” (odpust ten może być ofiarowany tylko za dusze w czyśćcu cierpiące).
24. Pobożne nawiedzenie kościoła lub kaplicy zakonnej w święta Założyciela i odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”.
25. Udział w czynności świętej, której przewodniczy wizytator w czasie odbywania wizytacji pasterskiej.
26. Odnowienie przyrzeczeń chrztu św.
    • w czasie nabożeństwa Wigilii Paschalnej lub
    • w rocznicę swego chrztu.
27. Pobożne nawiedzenie jednej z czterech patriarchalnych bazylik rzymskich i odmówienie tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga” w:
    • święto tytułu,
    • jakiekolwiek święto nakazane,
    • raz w roku w innym dniu wybranym przez wiernego.
28. Udział w świętych czynnościach sprawowanych w kościołach stacyjnych w Rzymie w określonych dniach roku zaznaczonych w Mszale Rzymskim.
29. Odmówienie modlitwy: „Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu”
    • po komunii św. przed obrazem Jezusa Chrystusa w każdy piątek Wielkiego Postu i w Wielki Piątek;
    • w pozostałe dni roku – odpust cząstkowy.
30. Posługiwanie się przedmiotami pobożności (krucyfiksem, krzyżem, szkaplerzem, medalikiem),
    • jeżeli są pobłogosławione przez Papieża, ewentualnie przez biskupa, jeśli w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła, odmówimy wyznanie wiary (jakąkolwiek formułę);
    • natomiast posługując się tymi przedmiotami pobłogosławionymi przez kapłana lub diakona – odpust cząstkowy.
31. W momencie śmierci, o ile nie ma kapłana, który udzieliłby sakramentów i błogosławieństwa papieskiego, można odmówić jakąkolwiek modlitwę, o ile wierny miał za życia zwyczaj odmawiania jakichkolwiek modlitw (w tym wypadku wymieniony warunek zastępuje trzy zwyczajne warunki uzyskania odpustu zupełnego), dla uzyskania tego odpustu chwalebną rzeczą jest posługiwać się krucyfiksem lub krzyżem.

ODPUST ZUPEŁNY MOŻESZ ZYSKIWAĆ CODZIENNIE

Kościół podaje nam pięć dzieł odpustowych, które umożliwiają nam zyskanie odpustu zupełnego każdego dnia:

1. Czytanie i rozważanie przynajmniej przez pół godziny dowolnego fragmentu pisma św.
2. Odmówienie jednej części Różańca św., wspólnie z kimś w dowolnym miejscu.
   Jeżeli odmawiam tę modlitwę różańcową sam, to dla zyskania odpustu zupełnego muszę go odmówić przed Najświętszym Sakramentem, tzn. w kościele, kaplicy gdzie znajduje się tabernakulum z Najświętszym Sakramentem.
3. Odmówienie koronki do Miłosierdzia Bożego przed Najświętszym Sakramentem.
   • Warunkiem tutaj jest tak jak przy modlitwie różańcowej odmawianej samemu, obecność Najświętszego Sakramentu w tabernakulum w kościele lub kaplicy.
   • Najświętszy Sakrament nie musi być wystawiony, wystarczy sama obecność w tabernakulum.
4. Adoracja Najświętszego Sakramentu przynajmniej przez pół godziny w kościele lub kaplicy.
5. Odprawienie Drogi Krzyżowej w kościele, kaplicy lub na kalwarii, także przy stacjach drogi krzyżowej erygowanej, poświęconej.
   • Dla zyskania odpustu można tutaj samemu przejść przez wszystkie stacje.
   • Dla osoby chorej przykutej do łóżka – dziełem odpustowym może być tutaj rozważanie przynajmniej przez pół godziny Męki Pańskiej.

DWA SPECJALNE ODPUSTY DLA POLSKI

Dla naszego kraju zostały zatwierdzono dwa dodatkowe odpusty zupełne.

1. Udział w nabożeństwie Gorzkich Żalów jeden raz w Wielkim Poście w jakimkolwiek kościele na terenie Polski.
2. Nawiedzenie dowolnej bazyliki mniejszej w następujące dni:
   • w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca),
   • w święto tytułu,
   • w dniu 2 sierpnia (odpust „Porcjunkuli”),
   • jeden raz w ciągu roku w dniu określonym według uznania.